θα φύγω από τη χώρα αυτή που παγώνει τη νύχτα το Μάιο,
που βράχει καταρρακτωδώς τη μέρα σαν να είναι Νοέμβριος.
Είπαμε, είναι ο Νοέμβριος ο αγαπημένος μου μήνας, αλλά όχι κι έτσι.
Έχω πιει πολύ καφέ και τσάι και δεν μπορώ να δουλέψω.
Όπως θα έλεγε και ο παππούς, ο κώλος μου έχει σκουλήκους.
Παρόλα αυτά μένω στο γραφείο, μπας και τραβηχτεί κάτι από τα μαλλιά μέχρι να πάω στο χορό.
Καλά, κι όταν θα φύγω, όπου και να πάω, θα 'ναι μεγάλο πανηγύρι της ψυχής.
Θα φορέσω πράσινα και κόκκινα, θα βάλω γόβες και τιάρα, θα ξεφορτωθώ το ρολόι μου.
Θα βάλω σανδάλια, καπέλο και γυαλιά ηλίου.
Ίσως και το χειμώνα.
Μαύρη πέτρα θα ρίξω πίσω.
Όμορφη πόλη, γραφική, μικρή, με ιστορία, καλό πανεπιστήμιο.
Μαύρη.
Πέτρα.
No comments:
Post a Comment