Την συμπεριφορά μου, τη δράση και αντίδραση.
Αξιολογώ καταστάσεις και βρίσκω θέσεις σε πράγματα που είναι μέσα στο κεφάλι μου.
Πραγματιστής. Ρεαλιστής.
Κανείς δεν μπορεί να σε κατηγορήσει.
Ιδεαλίστρια. Ρομαντική.
Κανείς δεν μπορεί να με κατηγορήσει.
Άραγε υπάρχει δρόμος για εμάς τις ρομαντικές ψυχές ή θα συνεχίσουμε να ζούμε στον κόσμο μας;
Μου είπε ένας φίλος, "Κατερίνα, πρέπει να συντονιστείς λίγο με τον κόσμο".
Μα είναι τόσο όμορφος ο δικός μου κόσμος!
Είναι τόσο όμορφα τα όνειρα, τα ιδανικά,
κι ας είναι από τον χρόνο δανεικά.
Τελικά ο πόλεμος δεν είναι έξω, είναι μέσα μου πρώτιστα.
Κι είναι δύσκολος ο πούστης όταν μπερδεύεται ο έρωτας μέσα του.
Τα λέει η Jill Barber καλά.
"Oh, but I am just a dreamer wearing sensible shoes
And I still dream in colour even though I sing the blues
And I want to be like lovers in an old romantic song
Where the music fades away before the love it can go wrong"
Έτσι κι εγώ. Πρώτη χαραμάδα, πληγώνει και συνεχίζει ακάθεκτη.
