Πέτα το βλέμμα σου στην άβυσσο
Και πάρε με σε ταξίδι γλυκό
Να ξεχάσω τι αγαπώ και τι μισώ
Να μάθω να απολαμβάνω το λεπτό, την ώρα.
Ω κούρε όμορφε με το μεταξένιο δέρμα
την πληγές μου γιάτρεψε με το απαλό σου άγγιγμα
Στην πόλη αυτή που μ' έγδαρε και με δηλητηρίασε
τα γλυκά σου χείλη χάρισέ μου ξανά
Να μάθω να αφήνομαι απλά, βαθιά.
Ω κούρε με το καθάριο βλέμμα
θωρώ ευθεία στην ψυχή σου
και γίνομαι ξανά παιδί.
